Je ziet het niet zo vaak gebeuren dat een Amerikaan die geboren werd en opgroeide in het bruisende New Jersey zijn geluk gaat beproeven in het Hoge Noorden van Noorwegen. Het moet de liefde geweest zijn die Luke Elliot naar Oslo heeft gedreven om daar met Noorse muzikanten platen te gaan opnemen. Hij debuteerde er met het in 2016 uitgebrachte album “Dressed For the Occasion” dat in 2020 een vervolg kreeg met de plaat “The Big Wind” en nu tot een derde album heeft geleid dat wij hier voor u wat nader willen toelichten.

“Let’Em All Talk” is de titel van een heel mooie nieuwe negen songs tellende plaat van Luke Elliot die ondanks het feit dat ze amper 37 minuten duurt toch geen seconde zal gaan vervelen. Zijn diep tenorstem roept herinneringen op aan zangers als Leonard Cohen, Nick Cave of de Noorse zanger Sivert Høyem, de frontman van de rockformatie ‘Madrugada’.

Dat die diepe stem vooral geschikt blijkt te zijn voor het zingen van intrigerende ballads hoeven we hier allicht niet aan te geven. Kijkt en luistert u vooral naar de drie songs uit deze plaat die we op de video’s hebben toegevoegd aan deze recensie. Eerst krijgt u de als eerste single uitgebrachte albumtiteltrack “Let’Em All Talk” te horen, een nummer dat net zo goed van ‘Madrugada’ had kunnen zijn. Daarna volgt de murder ballad “William Tell” die we ook wel door Nick Cave hadden kunnen horen zingen en tenslotte krijgt u de door koorgezangen en strijkers ingekleurde pianoballad “What It Is”, zijn tweede single die we probleemloos aan het repertoire van een groep als ‘The Veils’ zouden kunnen toevoegen.

Luke Elliot opteerde ook voor het op een geheel eigen wijze brengen van een coverversie, met name de van o.a. Shirley Bassey, Ben E. King en Tom Jones gekende klassieker “I (Who Have Nothing)” die destijds door het componistenduo Jerry Leiber en Mike Stoller naar het Engels werd vertaald als een versie van het Italiaanse liedje “Uno Dei Tanti” van Joe Sentieri uit 1961. Dat Luke Elliot ook een begenadigde songschrijver is blijkt op dit album o.a. uit de prachtige melodieuze song “It Wont Hurt Soon (But It Sure Hurts Now)”, het intrigerende croonerlied “Someday My Man Is Gonna Come” met klassieke gitaar- en basgitaarwerk door ‘Madrugada’-bassist Frode Jacobsen en het al even mooie afsluitende nummer “When That Great Ship Went Down”. Dit album is een stevige aanrader voor alle liefhebbers van de betere moderne popmuziek.

(valsam)

14 juni 2023: Rotown V11, Rotterdam, NL